Piosenka o porcelanie

Różowe moje spodeczki,

Kwieciste filiżanki

Leżące na brzegu rzeczki

Tam kędy przeszły tanki...

...Zaledwie wstanie jutrzenka

Ponad widnokrąg płaski

Słychać gdzie ziemia stęka

Maleńkich spodeczków trzaski...

...I żadnej o nich pamięci.

Więc ledwo zerwę się z rana

Mijam to zadumany.

Niczego mi proszę pana

Tak nie żal jak porcelany.*

 ***

 A gdyby tak jednak 

ocalić od zapomnienia 

ten świat, 

którego już nie ma?...

*Czesław Miłosz Piosenka o porcelanie