Kochać i tracić...
Kochać i tracić, pragnąć i żałować,
Padać boleśnie i znów się podnosić,
Krzyczeć tęsknocie "precz!" i błagać "prowadź!"
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć...
[...]
Leopold Staff
Nagle w biegu zwyczajnych spraw
szarych dni
na chwilę zatrzymał się czas
szarych dni
na chwilę zatrzymał się czas
Czym jest życie?
- Podróżą ku wieczności - odpowiada bez wahania N.
Podróżą tak piękną, zachwycającą, fascynującą...
Chcę więc cieszyć się każdą chwilą tej podróży - live life to the fullest - a później, gdy ona dobiegnie już końca, dotrzeć do celu...
***
Życie
więcej niż tylko
kolejny dzień
kolejna noc
następny świt
nowy zmierzch
garść uśmiechów
i krople gorzkich łez…
w ulotnej codzienności
ukryty niepojęty sens
"Uwertura wieczności" - pięknie sformułowane!
OdpowiedzUsuńCenny post, piękny wiersz i te zdjęcie ostatnie zachwyciło mnie - my path ;)
dziękuję :)
Usuńyour path... niech więc będzie ze specjalną dedykacją dla Ciebie Aprilanno! :)