To był długi dzień...

To był długi dzień.
Z atrakcjami od samego rana, bo szanowni pasażerowie z powodu awarii chwilę postoimy... Chwila - pojęcie względne ;)
Długi i trochę męczący, ale w gruncie rzeczy całkiem przyjemny.
Mroźne powietrze szczypało w policzki. Mroźne powietrze wypełnione zapachami golonki i innych specjałów serwowanych na świątecznym jarmarku, który już rozgościł się na Rynku Głównym

Jak cudownie mieć przed sobą dwa dni weekendu! :)

Dzień za dniem

...Dzień za dniem,
sen za snem,
pełnia i nów,
i słońce znów...*

...tylko tego słońca ostatnio trochę mało...

Dzień za dniem, weekend za weekendem.
Aż trudno uwierzyć, że między nimi mieści się tydzień.
I znów poniedziałek.
Czas pędzi naprzód, grudzień stoi na progu, a rok już powoli szykuje się do pożegnania.
Dzień codzienny, zwyczajny. Trochę słońca, trochę chmur. La vita e bella. Tak po prostu.
Dziś rano sypał pierwszy śnieg :)

* Jeremi Przybora "Pejzaż bez Ciebie"

Weekend

 I przesnuł się weekend między piątkiem a niedzielą.

Rozpoczęty słodko na Wawelskim Wzgórzu.

Nieśpieszny, choć pracowity. 

Przyjemny, jesienny.

Sobotnia wizyta.

Radosny niedzielny poranek.

Jutro poniedziałek...

Mam zamiar przywitać go z uśmiechem ;)

   

***

Pieśń, którą dzisiaj usłyszałam:

Pod Niebem

Jesteś Słowem Boga Ojca

Zanim czas rozpoczął bieg

Każda gwiazda i planeta

Już istniała w myśli Twej

Tylko dzięki Twojej mocy

Ziemia nadal kręci się

Niebo Twoja chwałę głosi

Morze z lądem śpiewa,że...

Jesteś Panem wszystkich ludzi

Wszechświat Twoim dziełem jest

A pod niebem słychać śpiew miłości Twej

Splendor władcy zostawiłeś

Zszedłeś z tronu wśród nas żyć

Radość nieba porzuciłeś

By wziąć krzyża ból i wstyd

Głodnych chlebem nakarmiłeś

Słowem uciszyłeś sztorm

Samotności zniosłeś mękę

By z grzeszników winy zdjąć

Dnia trzeciego z grobu wstałeś

Pokonując śmierci moc

Wstąpiłeś na obłoki do niewoli biorąc zło

Teraz gdy przed Ojcem stoisz

I za nami wstawiasz się

Ludzi z wszystkich ras, narodów

W Jego dom wprowadzić chcesz

Jabłko & cynamon

Zapach jabłka i cynamonu.

Czekolady i olejku migdałowego.

Małe pyszności.

Słodkie wspomnienie długiego weekendu :)

Muffinki*

Składniki:

2 jajka

ca. 3/4 szklanki cukru 

ca. 1/2 szklanki oleju 

ca. 1 1/2 szklanki mąki

1 łyżka proszku do pieczenia

szczypta soli

Dodatki

jabłka pokrojone w kostkę, cynamon

kawałki czekolady

Jajka rozbełtać, dodać sól, wymieszać z cukrem, olejem, mąką, proszkiem do pieczenia. 

Dorzucić ewentualne dodatki.

Jeśli ciasto jest za gęste, można dolać trochę oleju lub mleka. Jak za rzadkie – dorzucić mąki.

Nałożyć ciasto do foremek. Piec w nagrzanym piekarniku (ca. 200 stopni) przez 15-20 minut.

Smacznego!

* przepis otrzymany i wypróbowany. Polecam! ;) 

Między jutrem a wczoraj

Pomiędzy jutrem a wczoraj,
chwila zwana dzisiaj.
Pomiędzy budzika wyłączaniem rano, a nastawianiem wieczorem.
Między muszę - nie mogę, chcę - nie dam rady.
Tramwajem tam i z powrotem.
Łzą i uśmiechem.
Niebem błękitnym i ciemnymi chmurami.

Wczoraj jest wspomnieniem,
jutro - marzeniem.
Pierwsze idealizujemy,
drugie też najwspanialsze, najlepsze ma być.
Bo dzień dzisiejszy przecież szary, deszczowy.
Tęsknimy za kolorami. Niezwykłością.
A w tej tęsknocie gubimy niezwykłość zwyczajnych dni.

Zabiegani, zapracowani.
Kiedyś było lepiej. Mówimy.
W przyszłości może będzie lepiej.
Znów. Pomiędzy wczoraj a jutro.
Zgubiony ten dzień dzisiejszy.
Ten zwyczajny przecież.
Z codziennym pośpiechem, obowiązkami.
Problemami większymi i mniejszymi.
Przelotnymi uśmiechami.
Narzekaniem i drobnymi przyjemnościami.

Zanim nadejdzie - oczekujemy.
Gdy już przeminie - wspominamy.

Kiedy jest...

...nie doceniamy...
bo deszcz
bo problem
bo zmęczenie
bo wcale nie tak jak w marzeniach
i wspomnieniach pięknych chwil

a to przecież dobrze przeżyte dziś
jutro jest warte wspomnienia

Nawet kiedy nie jest najlepiej
to przecież całkiem dobrze może być.
A piękno kryje się przecież
w na pozór zwyczajnych
kolorach i dźwiękach
smakach i zapachach
odczuciach i wrażeniach
Wcale nie tak trudno je odnaleźć
nawet w najbardziej szarym dniu jesiennym.
Trzeba tylko nauczyć się patrzeć uważnie.
Wyczulić zmysły.
W codziennym biegu
na moment zatrzymać.
Spojrzeć w Niebo
powiedzieć DZIĘKUJĘ