Panie, zbadałeś mnie i znasz...

Psalm 139

Panie, zbadałeś mnie i znasz.

Sam wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, 

Rozumiesz myśl moją z daleka.

Wyznaczasz mi marszrutę i spoczynek,

Jesteś świadom wszystkich moich dróg.

Tak, choć jeszcze nie mam słowa na języku,

Ty już je znasz, Panie - całe.

Ogarniasz mnie z tyłu i z przodu,

I kładziesz na mnie swoją rękę.

Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza,

Zbyt wzniosła, bym ją pojął. 

(...)
Ty sprawiłeś, że myślę i czuję,

Utkałeś mnie w łonie mej matki.

Dziękuję. Dopracowałeś mnie w każdym szczególe.

Cudowne są Twoje dzieła - 

I duszę moją znasz dokładnie.

Żadna moja kość nie uszła Twej uwadze,

Choć powstawałem w ukryciu, 

Tkany w głębiach ziemi.

Twoje oczy oglądały mnie w łonie,

Na swym zwoju spisałeś wszystkie me dni,

Zaplanowałeś je, zanim którykolwiek zaistniał.

(...)

Badaj mnie, Boże, i poznaj me serce,

Doświadcz - i poznaj rozterki.

Zobacz, czy nie ma we mnie czegoś, co Cię rani,

I prowadź drogą wypróbowaną od wieków!
Psalm 139,1-6; 13-16; 23-24